Usunięcie zęba zatrzymanego

Zatrzymany ząb w dziąśle jest przypadłością, która utrudnia pacjentom prawidłowe funkcjonowanie jamy ustnej. Może prowadzić m.in. do wystąpienia dolegliwości bólowych, a także powikłań takich jak np. szczękościsk. Współczesna stomatologia doskonale radzi sobie w takich sytuacjach oferując leczenie ortodontyczne lub też zabieg chirurgiczny. Co w przypadku zatrzymanego zęba należy zrobić? Jakie są objawy? Jak przebiega zabieg chirurgiczny ekstrakcji zęba zatrzymanego? W tym tekście znajdziesz odpowiedzi na te pytania.

Co to znaczy ząb zatrzymany?

Ząb zatrzymany, to ząb którego budowa jest prawidłowa. Jednak problem polega na tym, że nie zajął on właściwego miejsca w jamie ustnej. Jego korona nie została w pełni wyrżnięta i znajduje się w tkance kostnej szczęki lub żuchwy. Może być pokryta błoną śluzową dziąsła, czyli niewidoczna, nieznacznie widoczna, a w niektórych przypadkach otoczona całkowicie przez kość. Dotyczy to ósemek, czyli zębów trzonowych i niekiedy trójek.

Zatrzymany ząb może być wynikiem uwarunkowań genetycznych. Do przyczyn przypadłości zalicza się również nieprawidłowe usytuowanie zęba w kości, uraz uzębienia mlecznego, brak miejsca w łuku zębowym na skutek zajęcia przez mleczaka, zmiany patologiczne, niewłaściwe leczenie stomatologiczne, brak leczenia ortodontycznego, przebyte wcześniej choroby, niedobory witaminy A i D, a także torbiele i guzy.

Jakie są objawy zęba zatrzymanego?

Dolegliwości jakie wywołuje ząb zatrzymany uniemożliwiają prawidłowe funkcjonowanie jamy ustnej. W przypadku ósemek (zęby mądrości) zdarzają się silne bóle szczęki, które wywołują szczękościsk, a także mogą powodować nieprawidłowy zgryz i wykrzywienie innych zębów. Niekiedy dochodzi do przesunięcia uzębienia w skutek czego sąsiednie zęby mogą się stłoczyć. Zatrzymany ząb bardzo często wywołuje również stany zapalne, próchnicę, obrzęk dziąseł, nieprzyjemny zapach z ust oraz paradontozę. Unikanie leczenia, czy też zabiegu chirurgicznego może prowadzić do groźnych powikłań i osłabienia korony lub korzeni zębów sąsiednich. Tylko pomoc stomatologa może zapobiec dalszemu dyskomfortowi pacjenta.

Usunięcie zęba zatrzymanego. Czy boli? Ile trwa? Ile kosztuje?

Niektóre zęby zatrzymane próbuje się ratować, jednak leczenie jest dość czasochłonne. Przed podjęciem decyzji wymagana jest szczegółowa diagnostyka wykonana przez stomatologa. Dylemat nie pojawia się zwykle w przypadku ósemek, ponieważ mogą one mieć negatywny wpływ na pozostałe zęby. Dlatego w ich przypadku często podejmuje się decyzję o ekstrakcji. Usuwanie zęba zatrzymanego nie boli, ponieważ podczas zabiegu, który trwa średnio ok. 45 minut, stosuje się środki przeciwbólowe. Cena usunięcia wynika ze stopnia trudności całego procesu i kształtuje się między 500, a 2000 zł.

Jak przebiega procedura ekstrakcji zęba zatrzymanego?

Najpierw należy przeprowadzić dokładną analizę i zaplanować przebieg zabiegu usunięcia zatrzymanego zęba. W jego trakcie lekarz stosuje znieczulenie miejscowe. Pierwszym krokiem jest nacięcie dziąsła. Niekiedy konieczne bywa chirurgiczne usunięcie fragmentu kości szczękowej. Wykorzystane techniki są uzależnione od stanu i położenia zęba. Specjalista używa specjalnych wierteł, co skraca czas trwania operacji. Jest to tzw. dłutowanie zęba zatrzymanego, ponieważ dawniej w tym celu wykorzystywano druty. Po ekstrakcji dokładnie oczyszcza się pusty zębodół, a następnie zaszywa nacięte dziąsło. Operacyjne usunięcie zęba zatrzymanego przeprowadza chirurg stomatologiczny.

Jak postępować po zabiegu ekstrakcji?

Zabieg usunięcia zęba zatrzymanego nie jest bolesny, dzięki zastosowaniu odpowiednich środków przeciwbólowych. Jednak, gdy po pewnym czasie znieczulenie przestaje działać, pacjent może odczuwać ból. Naruszone dziąsło jest mocno obrzęknięte, dlatego spożywanie posiłków i wypijanie napojów bywa utrudnione. W takim przypadku lekarz zaleca stosowanie właściwego antybiotyku, który wspomoże proces leczenia i gojenia się rany, a także zapobiegnie wystąpieniu stanów zapalnych. Niezbędne jest także przyjmowanie środków przeciwbólowych, gdyż dolegliwości utrudnią pacjentowi normalne funkcjonowanie i wykonywanie codziennych obowiązków, ponieważ przez 2-3 dni może utrzymywać się ból oraz obrzęk.

Zaleca się, żeby urażone miejsce po ekstrakcji płukać środkiem zwalczającym bakterie. Podczas higieny jamy ustnej, zęby należy szczotkować szczoteczką o miękkim włosiu. Ważne jest również to co się spożywa. Najlepsze będą posiłki wg tzw. miękkiej diety, a więc zupy, koktajle, jogurty, owsianka, jajecznica, czy też ryby. Po zabiegu następuje ubytek kości, dlatego zaleca się stosowanie preparatów kościozastępczych. Po zagojeniu się rany, podczas wizyty kontrolnej będzie można ustalić dalsze kroki naprawcze, które mają zapewnić stabilność sąsiednim zębom oraz piękny i estetyczny uśmiech. Jednym z rozwiązań jest wstawienie implantów.