Czemu przez sen zgrzyta zębami? Takie pytanie często pojawia się u osób, które nie mogą spać w nocy z powodu zgrzytania zębami przez małżonka, partnera czy też małe dziecko. Jak się okazuje, nie jest to w żadnym wypadku złośliwość z ich strony czy też innego rodzaju celowe działanie. Zgrzytanie zębami może bowiem stanowić poważny problem zdrowotny. Warto więc nieco dowiedzieć się o tym, czyli sprawdzić, jakie są powody zgrzytania zębami, a także jakie konkretnie daje to objawy. Na koniec oczywiście kluczową sprawą jest zdobycie informacji ba temat tego, jak się takie zgrzytanie powinno leczyć. Czemu przez sen zgrzyta zębami i jak mu pomóc?
Jak wygląda zgrzytanie zębami?
Zanim przejdzie się do najważniejszej sprawy, czyli tego, czemu przez sen zgrzyta zębami syn, mąż lub też żona, trzeba się najpierw upewnić, jak wygląda to zjawisko. Co należy o tym wiedzieć, aby można było przejść dalej do analizowania przyczyn?
Być może nie każdy o tym wie, lecz zgrzytanie zębami to naprawdę nieprzyjemne doświadczenie dla osoby postronnej. Osoby chorujące na tę przypadłość zawsze zgrzytają zębami przez sen, czyli po prostu w nocy. Powoduje to potęgowanie nieprzyjemnego dźwięku pocierania o siebie zębami. Co więcej, często może to doprowadzać do sytuacji, gdy osoba zgrzytająca zębami obudzi się podczas ataku w nocy i będzie miała poważny problem z otworzeniem ust. Wystąpić bowiem może w takiej sytuacji bardzo mocny szczękościsk, co może być powodem nawet ataku paniki. Powoduje to więc ogromny dyskomfort nie tylko u osób śpiących z chorym, lecz również i u samego chorego. Nic więc dziwnego, że wystarczy tylko jeden epizod i pojedyncza manifestacja choroby, aby większość osób zaczęła się zastanawiać, czemu przez sen zgrzyta zębami. Jakie są tego przyczyny, a także jak się może tej nieprzyjemnej choroby po prostu pozbyć.
Czym spowodowane jest zgrzytanie zębami?
Jeśli ktoś chce się dowiedzieć, czemu przez sen zgrzyta zębami, przede wszystkim musi się najpierw zorientować w zakresie ewentualnych przyczyn pojawienia się tego zjawiska. Jak się bowiem okazuje, medycyna zna naprawdę sporą ilość ewentualnych przyczyn, z których powodów ludzie cierpią na tę chorobę.
Od czego więc należy zacząć? Rzecz jasna na początek wymienić trzeba zdecydowanie najpowszechniej występujący powód takiego zjawiska, czyli nieprawidłowy zgryz. Często to właśnie ta przyczyna jest powodem Bruksizmu u dzieci, lecz zdarza się, że nieprawidłowy zgryz może spowodować zgrzytanie zębami także u osób znacznie starszych.
Oczywiście to nie jedyna przyczyna, przez którą ktoś może pocierać swoim zębami o siebie. Innego typu coraz częściej pojawiającym się powodem jest nadmierny stres w ciągu dnia. Jeśli ktoś zbyt długo żyje w ogromnym napięciu, który może być spowodowany np. przez sprawy zawodowe, prędzej czy później pojawić się u takiej osoby może Bruksizm, czyli właśnie zgrzytanie zębami.
Wiedzieć trzeba, że oprócz tego istnieje jeszcze kilka innych, co prawda nieco rzadziej spotykanych powodów, lecz nadal bardzo poważnych i wartych brania pod uwagę. Wymienić tu więc trzeba takie powody jak nerwica, choroby psychiczne, samotność, nieprawidłowe dopasowanie wypełnienia po leczeniu zęba czy też nawet nadmierne żucie gumy. Wszystko to może spowodować, że pojawi się problem zgrzytania zębami.
Jakie są objawy związane z bruksizmem?
Jeśli ktoś słyszał o tej chorobie, ale np. mieszka sam, może się zastanawiać nad tym, czy i on nie cierpi na bruksizm. Jak się bowiem okazuje, zdecydowanie najczęściej uwagę na tę chorobę zwracają nie osoby na nią chorujące, lecz ich partnerzy życiowi czy też ogólnie rzecz biorąc rodzina. Co jednak w sytuacji, gdy żyje się samotnie? Po jakich objawach w takim wypadku można dowiedzieć się, że może się mieć problem ze zgryzaniem zębami?
Przede wszystkim warto zwrócić uwagę na to, w jakiej kondycji i jakim stanie są mięśnie twarzy i obręczy barkowej. Jeśli o poranku czuje się ból w okolicy żwacza, przy obręczy barkowej lub nawet ręce, może to być objawem bruksizmu.
Innego typu często pojawiającym się objawem jest pękanie szkliwa na zębach, ścieranie się zębów, pojawiająca się w dużych ilościach krew podczas mycia zębów czy też pękanie, a nawet łamanie się ich. Często wyraźnym sygnałem może być nadwrażliwość zębów, a nawet zaburzenie produkcji śliny.
Jak się okazuje, bruksizm może dawać objawy w zupełnie innych miejscach, które często można zignorować, zastanawiając się, czy nie cierpi się na tę chorobę. Przede wszystkim wiedzieć trzeba, że odczuwać się może silny ból w okolicy oczodołów, pojawiać się mogą zaburzenia równowagi, a nawet może się mieć problemy z szumem w uszach czy też z nieostrym widzeniem.
Zgrzytanie zębami – leczenie
Jak więc widać po powyższym opisie, zgrzytanie zębami może stanowić naprawdę olbrzymi problem. Nie tylko sama choroba jest bardzo niebezpieczna, lecz również i towarzyszące jej objawy mogą znacznie pogorszyć jakość życia danej osoby. Nic więc dziwnego, że tak wiele osób po zdiagnozowaniu u siebie bruksizmu zastanawia się, jak można go wyleczyć.
Jak się okazuje, nie ma tu jednej, uniwersalnej recepty, która rozwiąże problem każdej osoby cierpiącej z powodu te choroby. Sposób leczenia musi być bowiem całkowicie uzależniony od przyczyny powstawania zgrzytania zębami. Trudno sobie bowiem wyobrazić, aby nieprawidłowy zgryz leczony był poprzez terapię i środki psychotropowe, które używane są podczas leczenia nadmiernego stresu. Jakie więc powinno być leczenie w przypadku najczęstszych przyczyn bruksizmu?
Jeśli bruksizm spowodowany jest przez wadę zgryzu, zdecydowanie najczęściej stosowaną metodą leczenia jest po prostu aparat ortodontyczny, który będzie w stanie poprawić linię zębów. Jeśli natomiast chodzi o stres, wtedy jak już zostało to wspomniane, często stosuje się połączenie leczenia farmakologicznego z odpowiednią terapią. Co więcej, w takim wypadku często stosowana jest także specjalna nakładka relaksacyjna. Zakładana jest ona na zęby na noc i umożliwia obniżenie napięcia, uspokojenie pacjenta, a także przede wszystkim zabezpieczenie zębów przed pocieraniem. Innego typu ciekawą metodą leczenia jest wstrzykiwanie w żwacze jadu kiełbasianego, co przyczynia się do ich osłabienia.
