Czasami po usunięciu zęba powstaje suchy zębodół. Suchy zębodół jest stanem samoograniczającym się, a właściwa pielęgnacja zgodnie z zaleceniami dentysty może pomóc w jego szybszym gojeniu. Suchy zębodół jak długo trwa leczenie i co trzeba o nim wiedzieć?
Suchy zębodół – czy to powód do strachu?
Stan tkanek dziąseł zazwyczaj ulega poprawie po około 3-4 tygodniach od wykonanego zabiegu. Czas gojenia się kości to około 6 miesięcy. Ból powinien zmniejszyć się w drugie dobie. Suchy zębodół jak długo trwa leczenie, zależy od różnych czynników i może trwać nawet 2 tygodnie.
Proces gojenia jest zazwyczaj indywidualny i zależy od samego zabiegu ekstrakcji. Skomplikowany zabieg może wydłużyć czas gojenia.
Czasami pacjenci mogą wyczuwać po zabiegu mały kawałek kości — jest to całkowicie normalne.
Ból w pierwszym tydzień po zabiegu, zazwyczaj stopniowo ustępuje i nie powinien być powodem do obaw. Jeśli ból jest bardzo dokuczliwy i z czasem się nasila, warto udać się do dentysty.
Przyczyny powstawania suchego zębodołu
Po ekstrakcji zęba w przedziale rany tworzy się skrzep krwi, który zamyka pusty przedział zęba. Zapobiega to wnikaniu drobnoustrojów, a zębodół może się bez przeszkód regenerować.
Jeśli jednak skrzep krwi zostanie utracony lub nie jest prawidłowo uformowany, brakuje tej ochrony i dochodzi do infekcji rany, której może towarzyszyć silny ból.
Suchy zębodół jak długo trwa leczenie, zależy też od techniki szczotkowania zębów. Nadmierne szczotkowanie w okolicy rany może również przyczynić się do utraty skrzepu. Jeśli podczas ekstrakcji zęba wystąpi tylko niewielka ilość krwawienia, powstanie wystarczająco dużego skrzepu krwi może już nie nastąpić.
Inne przyczyny suchego zębodołu to:
- spożywanie alkoholu,
- palenie papierosów,
- zapalenie przyzębia wierzchołkowego,
- torbiele w okolicy żuchwy.
Suchy zębodół i jego leczenie
Leczenie jest zwykle objawowe (tj. leki przeciwbólowe), a także usuwanie resztek z zębodołu poprzez irygację solą fizjologiczną lub znieczuleniem miejscowym. Powszechne jest też umieszczanie w zębodole opatrunków leczniczych, chociaż działają jak ciało obce i przedłużają gojenie. Opatrunki są zwykle usuwane po ustąpieniu bólu.
Przykłady opatrunków leczniczych obejmują środki przeciwbakteryjne, miejscowe środki znieczulające i obtundanty lub kombinacje wszystkich trzech, np. kulki bawełniane impregnowane tlenkiem cynku i eugenolem, alvogil (eugenol, jodoform i butamben), dentalone, azotan bizmutu i pasta jodoformowa na gazie wstążkowej oraz maść metronidazol i lidokaina.
Osoby, u których rozwinie się suchy zębodół, zazwyczaj kilkakrotnie zasięgają porady lekarza po ekstrakcji zębów, gdzie usuwa się stary opatrunek, płucze się zębodół i zakłada nowy opatrunek. Łyżeczkowanie zębodołu zwiększa ból i dyskutuje się, czy przynosi on ogólne korzyści.
Jak zapobiec powstaniu suchego zębodołu?
Przede wszystkim należy unikać palenia wyrobów tytoniowych i picia przez słomkę co najmniej przez kilka dni po usunięcia zęba. Palenie należy wyeliminować również przed planowanym zabiegiem.
W pierwszej dobie po ekstrakcji zęba zalecane jest przyjmowanie miękkich pokarmów i przez kilka dni unikanie chrupiących i lepkich potraw, należy też ograniczyć wysiłek fizyczny odstawić środki antykoncepcyjne.
